واژه ژاپنی شونن به معنای «پسر جوان» از لحاظ تاریخی به نوجوانان در معنای عام اطلاق می شود و تا پایان قرن نوزدهم توسط صنعت چاپ ژاپن برای تعیین نشریات با هدف کودکان و نوجوانان استفاده می شد. این کلمه به کاربرد فعلی اش تغییر کرد که به طور خاص به رسانه هایی با هدف نوجوانان پسر اشاره می کند که با تقسیم بندی مجلات ادواری (به ویژه مجلات مانگا و انیمه) بر اساس گروه های هدف جنسی و سنی شروع می شود، که در آغاز قرن بیستم تأسیس شد و شیوع آن سرعت گرفت. در دهه 1960 این سیستم تقسیم بندی فعلی به عنوان یک سیستم طبقه بندی توسط ناشران مانگا استفاده می شود و به آثاری که از مانگا اقتباس شده اند، مانند انیمه گسترش می یابد. تمرکز تحریریه مانگا شونن در درجه اول بر روی اکشن، ماجراجویی و مبارزه با هیولاها یا دیگر نیروهای شیطانی است. اگرچه روایت های اکشن بر این دسته غالب هستند، اما تنوع ویرایشی عمیق و تعداد قابل توجهی از ژانرها و زیرژانرها در مانگای شونن وجود دارد، به خصوص در مقایسه با سایر فرهنگ های کمیک خارج از ژاپن، از جمله کمدی، جنایی، عاشقانه، برشی از زندگی و ورزش و این مسئله در مورد تمامی انیمه ها نیز صادق است؛ مشهورترین انیمه های شونن عبارت اند از انیمه های وان پیس، ناروتو، بلیچ، اتک آن تایتان، جوجوتسو کایسن، کیمتسو نو یایبا، آکادمی قهرمانی من، وان پانچمن. علاقمندان واقعی مانگا و انیمه شونن، همانطور که در مورد همه دسته های جمعیتی مانگا و انیمه وجود دارد ، فراتر از گروه پسران نوجوان است و شامل همه سنین و جنسیت ها می شود.