داستان انیمه
«فورون تاتارا» یک نوازنده معمولی نیست: او به عنوان یکی از دانتیستهای کمیاب شناخته میشود که میتواند ارواح مسن را با استفاده از موسیقیای به نام «کوماندیا» احضار کند. موهبت او آنقدر قوی است که شریک روحی او کسی نیست جز «کورتیکارت آپا لاگرانژ» بدنام. مطمئناً او ممکن است در شکل انسانی خود شبیه یک دختر جوان به نظر برسد، اما در واقع آنقدر ویژگیهای غیرمنتظرهای از خود بروز میدهد که به او لقب «دوشس خونین» دادهاند...
درباره انیمه
این سریال در واقع برداشت نسبتاً تازهای از موسیقی دارد و آن را به احضار و فرماندهی موجودات معنوی مرتبط میکند که قدرتشان به تعداد بالهایی که دارند وابسته است. نویسندگان از ارتباط باستانی موسیقی و جادو در تاریخ بشری استفاده میکنند تا قصهای را روایت کند که این ارتباط را برای رسیدن به یک مفهوم بزرگتر کشف میکند. برای روایت چنین قصهای بهتر بود از ساختار روایی کلاسیک استفاده میشد، به جای اینکه شخصیتها به شکلی اجباری خود را در دل قصهای با ساختار اپیزودیک پیدا کنند که دست و پای قصه و شخصیتها را برای تجربهی قوسهای توسعه و تکامل تماشایی میبندد. با این حال سریال از نظر بصری سریال خوب به نظر می رسد. رنگها روشن و پررنگ هستند، بهویژه در رابطه در هنگام نمایش پسزمینهها و محیطهای داخلی و خارجی. انیمیشن مناسب است، با این حال این مجموعه از عدم انسجام کلی استایل انیمیشنی رنج میبرد که باعث شده انیمیشن در حوزه شخصیتها، گاهی اوقات به طور غیرطبیعی سفت و سخت به نظر برسد. البته از آنجایی که این انیمه دربارهی موسیقی است، سازندگان بیشترین تمرکز خود را بر روی نمایش موسیقی گوشنواز قرار دادهاند که فرمی دلپذیر و دوستداشتنی از موسیقیهای محیطی را فراهم کرده است. صداگذاریها نیز در سطح خوبی از اجرا قرار دارند و کاملاً میتوانند به شخصیتهای قصه روح ببخشند. در انتها، میتوانیم تماشای این انیمه را به افرادی پیشنهاد کنیم که علاوه بر علاقه به موسیقی، دوست دارند که ارتباط موسیقی را با جادو کشف کنند، آن هم در سفری هیجانانگیز و شاید فراموشنشدنی!
