Domestic na Kanojo دوست دختر خانگی

داستان انیمه

ناتسوئو، پسر نوجوانیست که درگیر احساسات یک طرفه،‌ نسبت به معلمش، هینا، است. با رویی، که مثل خودش، دختری تنهاست، آشنا میشود و باهم رابطه‌ی جنسی برقرار میکنند. با این حال، وقتی پدر ناتسوئو اعلام میکند که قرار است دوباره ازدواج کند، اتفاقات پیچش جالبی میگیرند؛ همسر جدید پدرش، سوکیکو، به ملاقات ناتسوئو می‌آید. معلوم میشود دخترهای سوکیکو، هینا و رویی هستند که خواهرخوانده‌های جدید ناتسوئو اند و روابط و احساسات پیچیده‌ای برای ناتسوئو به بار دارند.

درباره انیمه

دوست دختر خانگی، انیمه‌ایست که در تلاش است با استفاده از تم های بالغانه‌ ای مثل عشق ممنوع و افسردگی در میان انیمه های عاشقانه و دراما، خود را برجسته نشان دهد. اما با وجود ایده های بلندپروازانه‌ی خود، در عمل، و به تصویر کشیدن این موضوع ناموفق عمل میکند. یکی از مشکلات اصلی دوست دختر خانگی، ساختار بیانی ضعیفش است. انیمه، از یک سری داستان های کوتاه تشکیل شده، که هر یک بر روی یک شخصیت دختر، با مشکلات و روابط مختص خود، تمرکز میکند. ولیکن این داستان ها انسجام ندارند و اکثرا حس میشود که با یکدیگر ارتباطی ندارند. اتفاق های مهمی بر روی شخصیت های مختلف می‌افتد، ولی صرفا به خاطر مشکلات دیگری که دیگر کاراکتر ها را درگیر کرده، از یاد میروند. این عدم وجود انسجام باعث میشود بیننده با داستان یا شخصیت ها انس نگیرند. از این ها گذشته، به کاراکترها پرداخته نمیشود. در طی سری از اشتباهات خود درس نمیگیرند و هیچ گیشرفتی نمیکنند، و کارهایی که انجام میدهند اکثرا با شخصیتی که دارند سازگاری ندارد. شخصیت اصلی، ناتسوئو، به خصوص کم رنگ واقع میشود؛ از آنجایی که شخصیتی کلیشه‌ای دارد که همه چیز را قبول میکند و هیچ رشدی از خود در طول سری نشان نمیدهد. شخصیتهای اصلی دختر کمی بهترند، رویی بخاطر شخصیت و طراحی خاصش به چشم می‌اید. اما خجالتی بودنش سریعا بی اهمیت شده و از شخصیت پردازی ضعیف زجر میکشد. هینا، که خواهر رویی است، تنها کاراکتر مونث سری است که در روایت نقش مهمی دارد، ولی منفی های شخصیتش با مثبت ها خنثی نشده و او را به شخصیتی دوست نداشتنی تبدیل کرده. آهنگ تیتراژ آغازین،‌ کاواکی وو آمکو، تنها پوئن مثبت انیمه است. خود آهنگ به طرزی شگفت‌انگیز است که احساسات را به شنونده منتقل میکند و این خود در صنعت موسیقی نادر است. متاسفانه باقی موسیقی های متن، به یادماندنی نیستند.